روان‌شناسان در روان‌شناسی مشاوره (نام علمی: Counseling psychology) بسیاری از کارهای روان‌شناسان بالینی را انجام می‌دهند، اما اغلب مشکلاتی را تحت درمان قرار می‌دهند که روان شناس‌های بالینی کمتر به آن‌ها می‌پردازند . روان شناس‌های مشاوره‌ای اغلب با دانش آموزان و دانش جویان کار می‌کنند.^[۱]

مشاوره چیست؟

مشاوره رابطه ای است مبتنی بر اعتماد. فرایندی است که زمانی اتفاق می افتد که مراجع و مشاور یک جلسه ی اختصاصی را برای بررسی مشکلاتی در مراجع که می تواند انواع استرسورها و مسائل احساسی و هیجانی باشد، با یکدیگر هماهنگ می کنند. در واقع کاری که مشاور می کند کمک به مراجع برای دیدن واضح تر و دقیق تر مسائل از جنبه های مختلف و از زاویه ای دیگر است. این امر می تواند مراجع را قادر سازد که با هدف تسهیل تغییرات مثبت متوجه و متمرکز بر احساسات، تجربه ها و رفتارهایش بشود.احساس امنیت و اعتماد از پارامترهای اصلی یک مشاوره ی موفق است. مشاوران حرفه ای معمولا درباره ی وظیفه شان برای حفظ محرمانگی محتوای جلسات به مراجع توضیح می دهند اگر چه که در موارد بسیار خاص، به طور مثال زمانی که بحث های قانونی برای نجات جان فردی در میان است موظف هستند که رازداری را نقض کنند^[۲]

مهم است بدانیم که مشاوره ی حرفه ای توسط روانشناس و مشاور :

نصیحت کردن نیست.

قضاوت کردن نیست.

تمام مشکلات مراجع را حل کردن نیست.

تشویق کردن مراجع به رفتار کردن به همان شیوه ای که مشاور خودش در زندگی و در مواجهه با مسائل پیش می گیرد نیست.

درگیر شدن احساسی با مراجع نیست.

نگاه کردن به مسائل مراجع براساس ارزش ها و باورهای شخصی مشاور نیست.^[۲]

درمان و مشاوره روانشناس از طریق دارودرمانی نیست. بلکه با صحبت کردن با فرد و گوش دادن به صحبت‌های وی و ارائه راه حل ها و پیشنهادات لازم برای بهبود صورت می‌گیرد. درمان‌های مشاور روانشناسی ممکن است با چند جلسه صحبت و گفتگو حل شود. اما در این راه باید خود فرد تحت درمان نیز همکاری لازم را با مشاور خود داشته باشد. در صورتی که مشاور برای حل مشکلات راه حل‌هایی را ارائه بدهد و فرد آنها را اجرا نکند همکاری دو طرفه صورت نگرفته و هیچ درمانی انجام نمی‌شود.^[۳]